1. Land en regio

Hoe specifieker de aanduiding van de regio, hoe beter. Waarom? Als je enkel een land of algemene regio terugvindt op het etiket, dan betekent dit doorgaans dat de wijn bestaat uit een mix van druiven vanuit een grote regio. Hoewel deze wijn van prima kwaliteit kan zijn, heb je hier veelal te maken met een onevenwichtige smaakbalans.

Het kan ook nog een stapje verder gaan: de wijn komt met tankwagens naar België, waarna deze – nog voor het bottelen – met de wijn van verschillende wijnboeren wordt gemengd. Dit zorgt voor een besparing op de transportkost en zo kan die wijn op zeer grote schaal worden verkocht. Kwaliteit is dan zelden een prioriteit.

2. Naam van de wijnmaker

Zie je de naam van de wijnmaker op het etiket? Dan zegt de wijnmaker eigenlijk trots: “Deze wijn heb ik gemaakt. Is er iets mis of heb je een probleem? Contacteer me gerust persoonlijk via mijn telefoonnummer, postadres, …” De lokale wijnmaker verbouwt zijn eigen druiven, produceert de wijn en bottelt deze helemaal zelf. Het gaat om een gecontroleerd proces en de wijnmaker weet perfect wat er in de fles zit. Hij staat ervoor garant.

De grotere wijnhuizen daarentegen vermelden gewoonlijk alleen wat wettelijk noodzakelijk is. Op die wijnen kan je een code terugvinden die aangeeft waar en door wie de fles is gebotteld. Niet zo simpel om te achterhalen van waar de wijn precies komt. 

3. Druivensoort

Maak je geen zorgen als de druivensoort niet op het etiket staat. Wijnmakers etiketteren hun wijn – vooral in Europa – op basis van de plaats waar die vandaan komt, niet op basis van de druivensoort.

Een van de uitspraken die sommelier Lucia al vaker heeft gehoord: “Ik haat Chardonnay, maar ik hou van Chablis.” De druivensoort in zowel Chardonnay als Chablis is echter Chardonnay. Hoe kan dat nu? Belangrijk om te onthouden: Chablis wordt geproduceerd in Bourgondië (Frankrijk) en veroudert vaak op houten vaten, maar de Chardonnay-druif kan over de hele wereld worden verbouwd – van Californië tot Zuid-Australië – en zal dus overal anders smaken. Dat geldt eigenlijk voor alle druivensoorten.

4. Jaartal

Het jaartal op de fles verwijst naar het jaar waarin de druiven geoogst zijn. Hoewel veel wijnen bedoeld zijn om jong te drinken, zijn andere eerder gemaakt om te verouderen.

Sommige wijnen kunnen tientallen jaren rijpen voordat ze op hun best zijn, terwijl andere wijnen best zo jong mogelijk gedronken mogen worden. Je kan natuurlijk alle wijnen jong drinken, maar als je ze laat verouderen, dan worden sommige waarschijnlijk soepeler, evenwichtiger en complexer. Jongere wijnen zijn meestal wat ‘groener’ en frisser. Terwijl oudere wijnen, die veel langer hebben gerijpt, aardser, verfijnder en zachter zullen zijn.

Sommige oogstjaren waren beduidend beter dan andere jaren en dat kan bepalend zijn voor de smaak en prijs. Twijfel je? Zoek het dan even op of laat je adviseren. Bij WHOOwine plaatsen we een handige ring rond je wijnfles, zo heb je steeds een geheugensteuntje wanneer je de wijn kan drinken. 😉

5. Alcoholpercentage

Het alcoholpercentage kan een goede indicatie zijn van hoe zoet een wijn is. Als je een zeer laag alcoholpercentage ziet voor een witte wijn, toont dit mogelijk aan dat er nog een klein beetje suiker in de wijn zit die niet is gefermenteerd. Dat kan mensen vaak afschrikken van wijnen zoals Riesling, die soms onaangenaam zoet kunnen zijn voor sommige smaakpapillen. Vooral voor rode wijn geldt de volgende regel: hoe hoger het alcoholpercentage, hoe zwaarder de wijn.

 De meeste witte wijnen vallen tussen de 10 à 13% alcohol, terwijl de meeste rode wijnen ergens tussen de 11 à 15% alcohol liggen. Wat betekent dit? Wijnen hebben een hoger alcoholpercentage door veel factoren, waaronder de druivensoort en het klimaat waarin de druiven worden verbouwd.

 Als je dus een rode wijn ziet die 14,5% alcohol heeft, kan je aannemen dat het waarschijnlijk een stevigere wijn is met soms wat meer tannine. Als je een andere fles rode wijn bekijkt met 12% alcohol, mag je besluiten dat het een lichtere, gemakkelijker drinkbare wijn is.

6. Classificatie

De classificatie dient eigenlijk ter bescherming van de kwaliteit van wijnen uit bepaalde wijnstreken.Deze wijnen hebben meestal ook een ‘eigen’ karakter en dat maakt het product herkenbaar voor jou. Je kent misschien een wijnhuis nog niet, maar als je weet wat voor type wijn je van die streek kan verwachten, weet je toch ongeveer wat je koopt. De classificatie is een soort kwaliteitskeurmerk vanwege de strenge regels waaraan de wijn moet voldoen.

 Voorbeelden van classificaties: 

• Kleinere herkomstgebieden met strengere voorschriften: AOC (Frankrijk), DOC of DOCG (Italië) en DO of DOCa (Spanje).
• Grotere herkomstgebieden met minder strenge voorschriften VdP of IGP (Frankrijk), IGT (Italië) en VdIT (Spanje).

 Je kan zeker ook wijnen kopen zonder classificatie op het etiket, maar bijvoorbeeld wel uit een specifiek gebied van een specifieke wijnmaker. Die wijnen zijn veelal vernieuwend en verrassend.

Extra tip: pas op voor algemene aanbevelingen voor foodpairing op het etiket. Hoewel het verleidelijk kan zijn om dergelijke wijnen te kopen, kan dit een grote rode vlag zijn. Als een wijn bij alle gerechten past, dan is het mogelijk een zeer neutrale wijn. Vaak krijg je in dat geval iets heel middelmatigs, niets dat erboven uitsteekt qua kwaliteit.

Heb je het nog steeds moeilijk om zelf een lekkere wijn te kiezen? Bij WHOOwine komen alle wijnen van kleine unieke wijnmakers die werken met eigen druiven en respect voor de natuur. Je kan dus naar hartenlust uitproberen, nieuwe smaken ontdekken en zeker zijn van de kwaliteit van de wijnen!

SMAAKT DIT NAAR MEER? Ontdek wat je allemaal kan afleiden uit de fles. Ook leg ik je graag uit wat het verschil nu is tussen een schroefdop, een natuurlijke kurk en een synthetische kurk en wat dit betekent voor de wijn. Wil je weten hoe de prijs van een wijn tot stand komt? Ik onthul waarom er zo grote prijsverschillen zijn. Je ontdekt dit – en nog veel meer – in onze WHOOwine blog.